عنوان مقاله : زبان های برنامه نویسی‎

_دسته بندی : رشته مهندسی کامپیوتر

قالب بندی : Word

قیمت : 2500 تومان

شرح مختصر : مسلما یکی از سودمندترین اختراعات بشر تا به امروز کامپیوترها بوده اند. دستگاه هایی که هزاران بار سریعتر از انسان فکر میکنند و سرعت عملشان به طرز غیر قابل باوری بالاست. سرعت و قدرت، امکان انجام خیلی از کارهایی را فراهم کردند که انسان به طور عادی از انجام آن ها عاجز بود. اما یک مشکل وجود داشت: این دستگاه ها به همان اندازه که قوی بودند ، کم هوش هم بودند؛ آن ها به طور عادی هیچ عملی انجام نمی دادند مگر این که به صراحت از آن ها درخواست می شد. اما این درخواست چگونه باید صورت می گرفت؟ باید راهی برای گفتگو با آن ها پیدا می شد. و در این زمان بود که متخصصان تصمیم گرفتند زبان های مخصوصی را بوجود بیاورند تابتوانند با کامپیوترها گفتگو کنند. این زبان های مخصوص به اصطلاح زبان های برنامه نویسی کامپیوتر نام گرفتند.به نسل اولیه زبان های برنامه نویسی، زبان های سطح پایین گفته می شد، چرا که به سختی قابل یادگیری و به کارگیری بودند. پیاده سازی اعمالی ابتدایی توسط این زبان ها باعث می شد مدت ها وقت با ارزش برنامه نویسان گرفته شود. اما وضع به همین منوال نماند و با گذشت زمان زبان های جدیدی به وجود آمدند که آموختن آن ها راحت تر بود. طی سه دهه ی اخیر، صنعت کامپیوتر مورد هجوم انواع زبان های برنامه نویسی قرار گرفت.

فهرست :

چکیده

مقدمه

فصل اول : تاریخچه ی برخی از زبان های برنامه نویسی

زبان برنامه نویسی c

زبان برنامه نویسی c++

اهداف بوجود آمدن c++

زبان برنامه نویسی c#

زبان برنامه نویسی Java

زبان برنامه نویسی visual basic

زبان برنامه نویسی پایتون

ویژگی های شی گرایی

رایگان

قابلیت حمل

قدرتمند

درونی سازی و گسترش

فصل دوم : زبان Delphi

تاریخچه زبان Delphi

فصل سوم : زبان c

تاریخچه c

برنامه نویسی ساخت یافته

مراحل اجرای یک برنامه c

خطاهای برنامه نویسی

فصل چهارم : Visual Basic

مقدمه ای بر زبان برنامه نویسی Visual Basic

فصل پنجم : زبان java

جاوا

تاریخچه

اهداف اولیه

خط مشی جاوا

پیاده سازی

اداره خودکار حافظه

گرامر

نمونه هایی از برنامه های جاوا

توزیع های جاوا

کلاس های خاص

کتابخانه های کلاس

کتابخانه های مرکزی

کتابخانه های موضعی و بین المللی

کتابخانه های واسط کاربر

ویرایش

ایرادات مطرح شده

پاسخ به ایرادات

یک اشتباه متداول