عنوان تحقیق: بررسی رابطه شوخ طبعی با سلامت روان دانشجویان پیام نور خرم آباد

فرمت فایل: word

تعداد صفحات: 31

شرح مختصر:

روان شناسان مزاح را به مثابه يكي از ويژگيهاي شخصيتي انسان در نظر گرفته و آن را از ديدگاههاي مختلف مورد بررسي قرار داده اند. در دهه 1960 م. علاقه روان شناسان به نقد و بررسي مزاح و خنده براي وجود آدمي جلب شد. برخي از روان شناسان معتقدند كه مزاح و خنده براي وجود آدمي و زندگي او، از اهميت بسيار بالايي برخوردار است (كورتكف [1]، 1991؛ ميندس[2] و كوربين [3]، 1985). ديدگاه عمده دربارة نقش روان شناختي مزاح معتقد است كه مزاح نوعي سبك سازگاري و انطباق است. فرويد [4] (1916) معتقد است كه مزاح يكي از سازوكارهاي دفاعي «من» و نوعي تلاش اقتصادي جهت صرف انرژي رواني است. آريتي [5] (1975) معتقد است ارتباط تنگاتنگي بين حدس بذله گويي و ميزان خلاقيت فرد وجود دارد. پلاچيك [6] (1981) هشت سبك سازگاري براي آدمي برشمرده كه در اين ميان سازوكار وارونه سازي، يعني توجه به وجوه مضحك شرايط و موقعيت هاي فشارزا از آن جمله است. از يك ديدگاه جامع تر زيستي – رواني اجتماعي [7] مي توان مزاح را نوعي پيام هدفمند اجتماعي دانست كه با تغييرات فيزيولوژيكي و رواني ويژه اي همراه است. بديهي است كه اين پيام كاركردهاي اجتماعي خاص خود را داراست و محتوا و مسير ويژه خود را نيز دارد. به عبارت ديگر مزاح به مثابه يك پيام هدفمند به دنبال تحقيق كاركردهاي معيني است و در اين راه با استفاده از شيوه هاي ويژه در موقعيت هاي معيني به كار مي رود. توجه به كاركردهاي اجتماعي و اهداف مزاح از ديدگاههاي مختلف، مورد بحث و بررسي علماي رفتاري و به خصوص روان شناسان قرار گرفته است. برخي از روان شناسان، مزاح را اساساً خصومت بار، عده اي آن را دردناك و تحقيرآميز و تعدادي ديگر مزاح را سرگرم كننده و لذت بخش مي دانند. به طور كلي نظرات روان شناختي پيرامون مزاح و بذله گويي را مي توان در قالب چند رويكرد نظري مورد بررسي قرار داد. شوخي و شوخ طبعي اساساً خلاق بوده و خود تسهيل كننده خلاقيت بيشتر است. تقريباً تمامي تعاريف شوخ طبعي شامل ضوابطي از قبيل تركيبهاي غيرمعمول، شگفتي، عدم تجانس مفاهيم و برداشتها و نظاير آن مي گردد. بر طبق يك تعريف شوخ طبع كسي است كه خلاقيتش منجر به اظهار نظرها، داستانها و نمايش نامه هاي خنده آور است. علاوه بر آن، در بينشي وسيع شوخ طبع كسي است كه خود و ديگران را به نحوي فراتر و منفك تر مي بيند. چنين شخصي قادر است به خود و وقايع زندگي بخندد و در عين حال با مردم و وقايع مرتبط باقي بماند.شوخ طبعي فرايندهاي فيزيولوژيك، رواني و اجتماعي را ادغام يا سنتز مي كند. بنابراين توانايي ايجاد شوخي و مزاح يا «داشتن توانايي شوخ طبعي» ويژگي خلاق مهمي است. بدون شوخي زندگي براي غالب مردم غيرقابل تحمل است. براي بسياري از مردم شوخي يك راه بقا و يك نيروي شفابخش است

فهرست مطالب

مقدمه

مزاح يا شوخ طبعي

آشنايي با متون روانشناسي دربارة مزاح

سلامت روان يا سلامت روانشناختي

بيان مسئله تحقيق

اهميت و ضرورت تحقيق

اهداف تحقيق

تعريف مفهومي و عملياتي متغيرها

تعريف مفهومي شوخ طبعي

تعريف عملياتي شوخ طبعي

تعريف مفهومي سلامت رواني

تعريف عملياتي سلامتي رواني

فصل دوم

مباني نظري و يافته هاي پژوهشي

مباني (رويكردهاي) نظري روان شناختي مزاح

الف- نظريه اهانت

ب- نظريه تخليه هيجاني و آسودگي

ج- نظريه ناهماهنگي و تباين

واكنشهاي مزاح

مزاح و سيستم ايمني بدن

نقش درماني مزاح

تبيين روان شناختي از تأثير مزاح در مقابله با استرس

مدل تعاملي استرس

مباني نظري سلامت رواني

نظريه فرويد

نظرية موري

نظرية آدلر

نظريه فروم

نظريه مزلو

نظريه اسكينر

نظريه كارل يونگ

افراد سالم از نظر رواني

نظريه اسلام

اهميت سلامت روان

الف- عوامل زيستي

ب- عوامل عاطفي و رواني

ج- عوامل اجتماعي

رابطة بين استرس، كنار آمدن و سلامتي

پيامدهاي استرس

اختلال هيجاني

اختلال شناختي

اختلال فيزيولوژيكي

كنار آمدن

روشهاي كنار آمدن مستقيم

كنار آمدن مواجهه اي

مسئله گشايي برنامه ريزي شده

حمايت اجتماعي

روشهاي كنار آمدن دفاعي

مكانيزمهاي دفاعي

كاهش دهندگان شيميايي استرس

پسخوراند زيستي

ورزش

يافته هاي پژوهشي در زمينة مزاح (شوخ طبعي)

ترغييب پرورش توانايي شوخ طبعي

منابع فارسي